"At yedi günde, it yediği günde unutur" atasözü, sadakat ve nankörlük arasındaki farkı vurgulayan bir ifadedir. At, sahibine olan bağlılığını uzun süre korurken, köpek ise yediğiyle sınırlı bir memnuniyet duyar ve hemen unutur. Bu atasözü, insanların davranışlarına ve karakterlerine bağlı olarak, bazılarının uzun süreli sadakat gösterirken diğerlerinin ise kısa süreli bir çıkar ilişkisi içinde olduğunu ifade eder. Sadakat ve vefa gibi erdemlerin önemini vurgulayan bu atasözü, insan ilişkilerindeki derinlik ve samimiyeti anlatır.

Kullanım Örneği
Ahmet, uzun yıllar boyunca iş arkadaşı Mehmet'e sadık bir dost olarak kalmıştı. Ancak bir gün Mehmet, zor bir durumda Ahmet'in yardımını istediğinde, Ahmet hemen yardıma koştu ve ona destek oldu. Mehmet, bu yardımı aldıktan hemen sonra Ahmet'i unutup yeni iş arkadaşlarına yöneldi. Bu durum, "At yedi günde, it yediği günde unutur" atasözünün bir örneği olarak görülebilir. Ahmet, uzun süreli sadakatini gösterirken, Mehmet ise çıkar ilişkisi içinde olduğunu göstermiş oldu.