Orhan Pamuk'un "Kara Kitap" adlı romanı, 1990 yılında yayımlanmış ve yazarın en önemli eserlerinden biri olarak kabul edilmiştir. Roman, İstanbul'un mistik ve labirentvari atmosferinde geçen bir kayıp ve arayış hikayesidir. Ana karakter Galip, bir gün aniden ortadan kaybolan eşi Rüya'yı ve onunla birlikte kaybolan kuzeni, gazeteci Celal'i aramaya başlar. Bu arayış süreci, Galip'i İstanbul'un derinliklerine ve kendi iç dünyasına doğru bir yolculuğa çıkarır.

Özeti:

Galip, sıradan bir avukat olarak İstanbul'da yaşamaktadır. Eşi Rüya, aniden ortadan kaybolur ve geride sadece Celal'in yazdığı bir gazete köşesini bırakır. Galip, hem eşini hem de Celal'i bulabilmek için Celal'in yazılarında ve İstanbul'un çeşitli mekânlarında ipuçları aramaya başlar. Bu süreçte, Celal'in yazılarının derinliğine indikçe, hem İstanbul'un hem de kendi geçmişinin ve kimliğinin gizemlerini keşfeder.

Galip, Celal'in kimliğine bürünerek onun dünyasını anlamaya çalışır. İstanbul'un sokaklarında dolaşırken, Celal'in okuyucularından gelen mektuplar ve yazılar aracılığıyla, şehrin çeşitli köşelerindeki insanların hayatlarına tanık olur. Galip'in bu yolculuğu, bir yandan onun içsel bir keşif süreci olurken, diğer yandan İstanbul'un büyülü ve karmaşık yapısını da gözler önüne serer.

Roman, sadece bir kayıp ve arayış hikayesi olmanın ötesinde, kimlik, bellek, gerçeklik ve kurmaca gibi temaları derinlemesine işler. Orhan Pamuk, "Kara Kitap"ta, İstanbul'un büyülü atmosferini, tarihi ve kültürel zenginliklerini ustalıkla anlatırken, okuyucuyu da metinlerarası bir yolculuğa çıkarır.

"Kara Kitap," postmodern anlatım teknikleri, semboller ve metaforlarla dolu, katmanlı ve çok yönlü bir romandır. Pamuk, bu eserinde, bireyin kimlik arayışını ve bu arayışın getirdiği içsel çatışmaları, İstanbul'un mistik ve tarihsel dokusuyla harmanlayarak etkileyici bir şekilde işler.