Dünya'nın çekirdeği, tıpkı Güneş’in yüzeyi kadar sıcak bir yapıya sahiptir. Peki, gezegenimiz milyarlarca yıl boyunca bu ısıyı nasıl koruyabildi? Güneş'in bu sıcaklık üzerinde bir etkisi var mı, yoksa bu enerji tamamen Dünya'nın kendisine mi ait?

Bu sorulara yanıt aramak için Dünya’nın yapısına bakalım. Yeryüzünden başlayarak; kabuk, altında büyük ölçüde kayalardan oluşan manto, onun da derinliklerinde sıvı demirden meydana gelen dış çekirdek ve en sonunda katı demirden oluşan iç çekirdek bulunur. Derine indikçe sıcaklık artar. Öyle ki, Dünya’nın bazı bölgelerinde sıcaklık, Güneş’in yüzeyine eşdeğerdir. Örneğin, manto ile dış çekirdek arasındaki bölgede sıcaklık yaklaşık 2.700 santigrat dereceye ulaşır.

Daha da derine, dış ve iç çekirdek sınırına inildiğinde sıcaklık 6.000 santigrat dereceye yaklaşır. Bu, Güneş’in yüzeyiyle aynı sıcaklıktır. Ancak bu muazzam sıcaklıkta bile, çekirdek gezegenin derinliklerinde aşırı yüksek basınç altında olduğu için demir, sıvı ya da katı halde kalır. Bu, çekirdeğin tamamen buharlaşmasını engeller.

Güneş’in yüzeyi Dünya’yı ısıtsa da bu ısı yalnızca gezegenin yüzeyine etki eder; derinliklere ulaşamaz. Çekirdeğin sıcak kalmasını sağlayan iki ana kaynak vardır.

İlk kaynak, Dünya’nın 4,5 milyar yıl önceki oluşumu sırasında ortaya çıkan ilk ısıdır. Dünya, kaya ve moloz parçalarının birleştiği, çarpışmaların yoğun olduğu Güneş bulutsusundan meydana gelmiştir. Bu süreçteki çarpışmalar, muazzam miktarda ısı üretmiştir. Bu ısının bir kısmı uzaya salınmış olsa da geri kalanı Dünya’nın iç kısmında hapsolmuş ve günümüze kadar korunmuştur.

İkinci kaynak ise radyoaktif izotoplardan gelir. Radyoaktif izotoplar sürekli olarak enerji yayarak ısı oluşturur. Örneğin potasyum-40, toryum-232, uranyum-235 ve uranyum-238 gibi izotoplar, Dünya’nın çekirdeğini sıcak tutan ana etkenlerdir. Bu ısı, manto ve çekirdekten yayılarak levha tektoniğini harekete geçirir ve gezegenin dinamik yapısını sürdürür.

Kısacası, Dünya’nın çekirdeğinin milyarlarca yıldır Güneş’in yüzeyi kadar sıcak kalabilmesinin iki temel nedeni vardır: İlk oluşum sırasında ortaya çıkan ısı ve radyoaktif izotopların sürekli enerji üretimi. Bu iki etken, gezegenimizin iç kısmını bugüne kadar sıcak tutmayı başarmıştır.