Osmanlıca, Arapça, Farsça ve Türkçenin karışımından oluşan bir dil olduğu için Osmanlı döneminde kullanılan birçok deyim, günümüzde de Türkçede yer almaktadır. Bu deyimler, dilimize zenginlik katmakta ve kültürel mirasımızı yansıtmaktadır. İşte Osmanlıcadan Türkçeye geçmiş bazı deyimler ve anlamları:

Osmanlıcadan Türkçeye Geçmiş Deyimler
Abayı yakmak

• Anlam: Birine aşık olmak, tutkulu bir şekilde sevmek.

Ateş pahası

• Anlam: Çok pahalı, değeri yüksek.

Başına çorap örmek

• Anlam: Birine kötülük yapmak, birinin başına iş açmak.

Dizini dövmek

• Anlam: Çok pişman olmak, çaresizlik içinde üzülmek.

El etek öpmek

• Anlam: Birine yalvarmak, af dilemek.

Göz boyamak

• Anlam: Aldatmak, yanıltmak.

Gözden düşmek

• Anlam: Değerini, itibarını kaybetmek.

Hakkını helal etmek

• Anlam: Birine yaptığı iyilik veya verdiği emeğin karşılığını almadan onu affetmek.

İki yakası bir araya gelmemek

• Anlam: Sürekli maddi sıkıntı çekmek, fakirlik içinde olmak.

İnce eleyip sık dokumak

• Anlam: Çok titiz ve dikkatli çalışmak, ayrıntılara önem vermek.

Kafa ütülemek

• Anlam: Sürekli konuşarak birini bunaltmak.

Kulak misafiri olmak

• Anlam: İstemeden bir konuşmayı duymak.

Mızıkçılık yapmak

• Anlam: Oyunbozanlık yapmak, kurallara uymamak.

Ne şiş yansın ne kebap

• Anlam: Tarafsız kalmak, kimseyi incitmemek.

Ölüp ölüp dirilmek

• Anlam: Çok büyük acılar ve sıkıntılar çekmek.

Pabucu dama atılmak

• Anlam: Gözden düşmek, değerini kaybetmek.

Pireyi deve yapmak

• Anlam: Küçük bir olayı büyütmek, abartmak.

Sözüm meclisten dışarı

• Anlam: Söylediğim şey sizi kastetmiyor, sizi tenzih ederim.

Yılan hikayesine dönmek

• Anlam: Çok uzamak, bir türlü sona ermeyen işler için kullanılır.

Zemheri zürafası

• Anlam: Kışın ortasında, soğukta ince kıyafetlerle dolaşan kimse.

Bu deyimler, Türkçenin zenginliğini ve Osmanlı kültürünün etkisini gösterir. Bu deyimleri öğrenmek ve kullanmak, dilimizi daha etkili ve anlamlı hale getirir. Ayrıca, kültürel mirasımızı anlamamıza ve korumamıza yardımcı olur.